شکر نام عمومی کربوهیدرات های شیرین، با زنجیره کوتاه و محلول است که بسیاری از آنها در غذاها استفاده می شوند. از جمله قندهای ساده می توان گلوکز، فروکتوز، گالاکتوز و غیره را نام برد.
وقتی صحبت از قندها یا کربوهیدرات ها می شود، از یک زمینه علمی، ما به نوع خاصی از درشت مولکول های آلی اولیه اشاره می کنیم که طعم شیرین آنها مشخص می شود. آنها از واحدهای کربن، هیدروژن و اتم اکسیژن تشکیل شده اند.
تجزیه قند اجازه می دهد تا انرژی شیمیایی به شکل ATP (آدنوزین تری فسفات) آزاد شود که قابل استفاده مجدد برای تمام فرآیندهای دیگر در بدن است.
ویژگی های کلیدی
- ساکارز در بسیاری از گیاهان مختلف تولید می شود، بیشتر شکر از چغندر قند یا نیشکر بدست می آید.
- ساکارز یک دی ساکارید است، یعنی از دو مونوساکارید گلوکز و فروکتوز تشکیل شده است.
- فروکتوز یک قند شش کربنه ساده با گروه کتون روی کربن دوم است.
- گلوکز فراوان ترین کربوهیدرات روی زمین است. این یک قند یا مونوساکارید ساده است، با فرمول C 6 H 12 O 6 ، این همان فروکتوز است، به این معنی که هر دو مونوساکارید ایزومترهای یکدیگر هستند.
- فرمول شیمیایی شکر بستگی به نوع شکری که شما در مورد آن صحبت می کنید و نوع فرمول مورد نیاز شما دارد، هر مولکول قند حاوی 12 اتم کربن، 22 اتم هیدروژن و 11 اتم اکسیژن است.
شیمیدان انگلیسی ویلیام میلر در سال 1857 نام ساکارز را با ترکیب کلمه فرانسوی sucre به معنی “شکر” با پسوند شیمیایی مورد استفاده برای همه قندها ابداع کرد.
اهمیت آن چیست؟
قندها منبع مهم انرژی شیمیایی برای موجودات هستند، آنها آجرهای اساسی از ترکیبات بزرگتر و پیچیده تر هستند که عملکردهای بسیار پیچیده تری مانند: مواد ساختاری، بخش هایی از ترکیبات بیوشیمیایی و غیره را انجام می دهند.
فرمول های قندهای مختلف
علاوه بر ساکارز، انواع مختلفی از قندها وجود دارد.
سایر قندها و فرمول شیمیایی آنها عبارتند از:
آرابینوز – C5H10O5
فروکتوز – C6H12O6
گالاکتوز – C6H12O6
گلوکز- C6H12O6
لاکتوز- C12H22O11
اینوزیتول- C6H1206
مانوز- C6H1206
ریبوز- C5H10O5
ترهالوز- C12H22011
Xylose- C5H10O5
بسیاری از قندها فرمول شیمیایی یکسانی دارند، بنابراین راه خوبی برای تشخیص آنها نیست. برای تمایز بین قندها از ساختار حلقه، محل و نوع پیوندهای شیمیایی و ساختار سه بعدی استفاده می شود.
