جامعه یونان، مانند سایر جوامع در جهان، ابراز عدم اطمینان و ترس از آنچه ممکن است پس از مرگ در انتظار باشد. هادس یا عالم اموات با ساختن سیستمی در تخیل جامعه که در آن ارواح مردگان مکان مشخصی برای رفتن داشتند و در عذاب در دنیای زندگان سرگردان نمی ماندند، به عنوان مرهم معنوی برای جامعه عمل کرد.
آثار کلاسیک یونانی، مانند ادیسه و ایلیاد، نوشته هومر، منطقه ای پنهان بر روی زمین را توصیف می کنند که توسط خدای هادس و همسرش پرسفونه اداره می شود، جایی که روح مردگان به پایان می رسد. دنیای زیرین اساطیر یونان دارای بخش های مختلفی با اهداف مختلف است. به عنوان مثال، در فیلدهای آسفودل، ارواح آن دسته از افرادی که شر و فضیلت تلقی نمی شدند، در طول محاکمه پس از مرگ باقی می ماند، در حالی که ارواح لعنت شده به تارتاروس (که کاملاً شبیه جهنم مسیحی است) و ارواح نیکوکار فرستاده می شدند. به Elysium فرستاده شدند.
این مناطق از عالم اموات گاه با رودخانه هایی در ارتباط هستند که علاوه بر وسیله ارتباطی، نشان دهنده احساسات و همچنین کارکردهای متفاوتی هستند. رودخانه های زیرزمین یونان عبارتند از:
1. Stygian
رودخانه استیکس یا رودخانه نفرت یکی از پنج رودخانه ای است که دنیای زیرین را احاطه کرده و در مرکز آن جمع می شوند. این مرز هادس با زمین را تشکیل می دهد و باید از آن عبور می کرد تا بتوان وارد عالم اموات شد.
طبق افسانهها، آب رودخانه استیکس قدرت آسیبناپذیری میداد و به همین دلیل تتیس پسرش آشیل را در آن غوطهور کرد تا او را شکستناپذیر کند. فقط پاشنه آشیل زیر آب باقی مانده بود، زیرا مادرش او را در آنجا نگه داشته و بنابراین پاشنه آن قسمتی از بدن بود که بدون محافظت و در معرض حمله قرار داشت.
دانته در رمان کلاسیک کمدی الهی ، استیکس را یکی از رودخانههای حلقه پنجم جهنم توصیف میکند که در آن روح افراد وبا برای همیشه غرق میشود.
2. آکرون
نام آن را می توان به یونانی «رود درد» ترجمه کرد و هم در عالم اموات و هم در دنیای زندگان وجود دارد. رودخانه آکرون در شمال غربی یونان واقع شده است و گفته می شود که انشعابی از آکرون جهنمی است.
در این رودخانه، قایقران شارون باید ارواح را به آن سوی دیگر منتقل می کرد تا بتوانند برای ارزیابی اعمال زمینی خود به راه قضاوت ادامه دهند. افلاطون همچنین نقل میکند که رود آکرونت میتواند روحها را پاکیزه کند، اما تنها در صورتی که از بیعدالتی و ظلم دور باشند.
3. لثه
نهر فراموشی است. این مکان در نزدیکی الیزه، اقامتگاه ارواح نیکوکار واقع شده است. ارواح می توانند از آب این رودخانه بنوشند تا زندگی گذشته خود را فراموش کنند و برای یک تناسخ احتمالی آماده شوند. به گفته شاعر رومی ویرژیل، که در آئنید هادس را کمی متفاوت از نویسندگان کلاسیک یونانی توصیف کرد، تنها پنج نوع از مردم وجود داشتند که سزاوار این بودند که هزار سال در الیزیوم بمانند و از رودخانه لته بنوشند و سپس باشند. تناسخ
این یکی از رودخانه های جهان اموات است که بیشتر در ادبیات و هنر شناخته شده است. در سال 1889، کریستوبال روخاس، نقاش، اثر دانته و بئاتریز را در سواحل لته ، با الهام از بخشی از کمدی الهی ساخت .
4. فلگتون
فلگتون، رودخانه آتش، تارتاروس را احاطه کرده و در شعله های آتش دائمی پوشیده شده است. اگرچه رودخانه فلگتون به اندازه رودخانه های استیکس، آچرون و لته محبوب نیست، اما در کمدی الهی دانته بزرگ جلوه می کند. در رمان این رودخانه از خون تشکیل شده بود و در دایره هفتم جهنم قرار داشت. در آن، دزدان، قاتلان و دیگرانی که به اعمال خشونت علیه همنوعان خود گناهکار بودند، عذاب میشدند.
5. کوسیتوس
کوسیتو، رودخانه نوحه ها، از شاخه های رودخانه آکوئرونته است. بر اساس اسطورهشناسی، آن دسته از روحهایی که پول لازم برای پرداخت هزینه سفر قایقران شارون را نداشتند، مجبور بودند در ساحل کوسیتوس بمانند و سرگردان شوند. به همین دلیل، بستگان مردگان مجبور شدند سکه ای بگذارند که پرداخت هزینه سفر توسط آچرون را تضمین می کرد تا روح آنها در کوسیتوس باقی نماند. در کمدی الهی ، دانته کوسیتوس را به عنوان رودخانه ای یخ زده توصیف می کند که روح خائنان به آن ختم می شود.
منابع
Goróstegui, L. (2015) Dante and Beatriz در سواحل Lethe، نوشته کریستوبال روخاس. موجود در: https://observandoelparaiso.wordpress.com/2015/10/05/dante-y-beatriz-a-orillas-del-leteo-de-cristobal-rojas/
لوپز، سی (2016). زندگی پس از مرگ: هادس در دین یونانی. موجود در: http://aires.education/articulo/la-vida-en-el-mas-alla-el-hades-en-la-religion-griega/
لوپز، جی (1994). مرگ و مدینه فاضله جزایر مبارک در تخیل یونانی. موجود در https://dialnet.unirioja.es/servlet/articulo?codigo=163901
Zamora, Y. (2015) باستان شناسی جهنم. هاد از طریق هنر موجود در: https://riull.ull.es/xmlui/handle/915/1296