Omnivor kavramına ilk yaklaşım , birden fazla gıda türüyle beslenen organizmaları ifade etmesidir . Ayılar, piranalar, örümcekler ve insanlar, diğer birçok organizmanın yanı sıra hepçildir.
Daha kesin bir tanım , her yerde yaşayan bir organizmanın, iki veya daha fazla trofik seviyeden yiyecek yediği bir beslenme stratejisine sahip olduğunu belirtir ; örneğin bitkiler ve otçul organizmalar (yani sadece bitki yiyen hayvanlar) veya otçul organizmalar ve onların yırtıcıları. Bu beslenme stratejisi birçok organizma tarafından kullanılır ve doğada her yerde bulunur; 1980’lere kadar düşünülenin aksine, omnivor organizmalar istisna değil, kuraldır. Ve bu, doğal ekosistemlerin incelenmesinde belirgin bir karmaşıklık gerektirir.
Besin ağları ve omnivor organizmalar
Ancak iki veya daha fazla trofik seviyeden yemek yemek ne anlama geliyor? Doğal ekosistemler, temel olarak o ekosistemde kimin kimi yediğini temsil eden, trofik ağ veya ağ olarak adlandırılan şekilde yapılandırılmıştır . Her organizmanın yaşaması ve gelişmesi için ihtiyaç duyduğu enerjinin nasıl aktarıldığını ve besinden elde ettiğini incelememizi sağlayan, ekosistemdeki tüm organizmalar arasındaki ilişkilerin bir temsilidir ; her organizmanın biyolojik fonksiyonları için gerekli olan besinlerin nasıl aktarıldığı ve ayrıca örneğin ekosisteme giren ve hayvanların doku veya organlarında birikmiş olan kirletici organizmalar arasında nasıl aktarıldığı.Trofik ağın temelini birincil üreticiler yani fotosentez yoluyla güneş enerjisi kullanarak organik madde üreten organizmalar oluşturur. Karasal ekosistemlerdeki bitkiler veya su ekosistemlerindeki algler ve fitoplankton birincil üreticilerdir. Bir sonraki trofik seviye, yalnızca birincil üreticilerle beslenen hayvanlar olan otçul organizmalardan oluşur. Ve üst trofik seviyeler etobur hayvanlardan oluşur., diğer otçul veya etçil hayvanlarla beslenen avcılar. En yüksek trofik seviye, en iyi yırtıcılardan veya süper yırtıcılardan oluşur; bu hayvanlar, üzerlerinde beslenen bir yırtıcıya sahip değildir. Bu nedenle, tanıma göre, omnivor bir hayvan iki veya daha fazla trofik düzeyde beslenebilir ve birçok durumda, özellikle hem etobur davranıştaki avlarla hem de otçul olarak hareket eden birincil üreticiler olan bitkilerle beslenebileceği gerçeğine atıfta bulunur. .
Çok basit bir besin ağı, bir çayırdaki otlardan (birincil üretici), o çayırda yaşayan ve otlarla beslenen geyiklerden (otçul organizma) ve yalnızca geyiklerle beslenen bir kediden (yırtıcı; bu basit örnekte) oluşabilir. beslenecek başka bir hayvan olmayacağı için aynı zamanda en iyi yırtıcı olacaktır). Doğal ekosistemlerde bu üç tür otçul, etobur ve asalak hayvandan oluşan üçüncü tipik beslenme biçimini örneklemek için basit besin ağımıza bazı geyik parazitlerini, örneğin bir keneyi de dahil edebiliriz. Doğal besin ağları çok daha karmaşıktır ve omnivor beslenme stratejileri bu ağların karmaşıklığına katkıda bulunur. Omnivor organizmalar, gıda kıtlığı karşısında daha fazla beslenme alternatifine ve gıda kaynaklarını çeşitlendirerek besin ve kaliteli gıda elde etme konusunda daha büyük ve daha iyi şanslara sahiptir. Diğer doğal rakiplerle karşılaştırıldığında, omnivor avcılar, hem bitkilerle hem de otçul avlarla veya diğer hayvanlarla beslenme yetenekleri nedeniyle rahatsızlığa karşı daha dirençlidir ve besin ağlarını stabilize eder.Omnivor beslenme stratejilerinin ekosistemlerin istikrarına ve olgunluğuna katkıda bulunduğu düşünülür ve bir ekosistemin omnivorluk düzeyini ölçen endeksler, bir ekosistemin karmaşıklığını ölçmek ve böylece gelişimini ve olgunluk düzeyini değerlendirmek için oluşturulur.
omnivor hayvanlar
Pek çok memeli, çeşitli ayı ve suino türleri (domuzlar ve pekariler) gibi omnivordur; çeşitli kemirgen ve kuş türleri, piranhalar gibi balıklar ve kaplumbağalar gibi sürüngenler de öyle. Eklembacaklılar arasında , yaprak, polen ve nektar gibi bitki ürünlerinin yanı sıra avla da beslenebilen bazı böcek türleri, örümcekler , böcekler ve akarlar gibi omnivor hayvanlara birkaç örnek vardır .
Omnivor beslenme stratejisi üç tip olabilir; fırsatçı, zorunlu veya birincil üreticiler veya avla beslenmenin göreceli önemine göre uyarlanmış. Omnivor beslenmede birincil üreticilerin ve avın katılımı arasındaki ilişki, organizmanın gelişme anına ve söz konusu organizmanın bulunduğu koşullara ve yere bağlıdır. Omnivor organizmaların, özellikle omnivor avcıların adaptif kapasitelerine bir örnek , bunların sera bitkilerinde haşere kontrolünde kullanılmasıdır. Bitkilerle beslenebilirler ancak mahsule bir haşere girdiğinde diyetlerini değiştirebilir ve istilacı türlerle beslenebilirler.
Etçil hayvanların hepçillere evrimi
Çeşitli omnivor hayvan türlerinin etobur ataları vardır, bu da yeme alışkanlıklarının bir adaptasyonunu ortaya koymaktadır. Bu, bazı ayı, rakun, cacomixtles ve coatis türleri için geçerlidir. Çoğu durumda, atalarından önemli ölçüde daha küçük, 20 kg’ı geçmeyen küçük veya orta boy hayvanlardır. Bu, bu hayvanların yüksek enerji gereksinimi ve hayvansal proteinlerin yutulmasıyla ilgili olarak bitkilerin düşük sindirim etkinliği ile ilişkilidir, bu nedenle evrim halindeki hayvanların boyutunu sınırlar. Ayılar, etçil atalarından 100 kg’ı aşan boyutlarıyla hepçil şimdiki zamanlarına evrimleşmiş olan bir istisnadır. Bir açıklama, bu tür büyük hayvanların enerji talebinin kış uykusuna yatma yetenekleriyle modüle edildiğidir. böylece etoburların, boyutlarında bir artışla omnivorlara evrimleşmesine izin verir. Bununla birlikte, ataları etobur olan diğer kış uykusundaki hayvanlar büyük boyutlar geliştirmediğinden, argüman yeterli değildir. Başka bir argüman, ayıların dişlerinin, çiğneme sistemlerinin, av ve bitkilerden oluşan birleşik bir diyete daha iyi uyum sağlamalarına izin veren evrimine dayanmaktadır.
kaynaklar
Nina Xiaoning Zhang, Jorg G Stephan, Christer Bjorkman ve Adriana Puentes. Küresel değişim, yeni bitki koruma çağrısında bulunuyor: omnivor bitkilerde yaşayan eklembacaklıların yırtıcı hayvanlar ve bitki savunma tetikleyicileri olarak potansiyelinin gözden geçirilmesi. Böcek Biliminde Güncel Görüş 47:103–110, 2021.
Qigao Jiangzuo,John J. FlynnEn Eski Ayı Ayısı, Carnivora iScience 23,101235, 2020’de Bitki Baskın Omnivorun Kökenini Kanıtlıyor. http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/
